“เด็กๆ โตขึ้นอยากเป็นอะไร?” เสียงจากครูประจำชั้นดังขึ้นกลางห้องเรียน ตามมาด้วยเสียงเล็กๆ ของเด็กชายและหญิงตะโกนดังขึ้นเซ็งแซ่ แย่งกันตอบคำถาม บ้างก็ว่า อยากเป็นยอดมนุษย์ อยากเป็นพ่อมด อยากเป็นอัศวิน หรือแม้แต่นักเล่นแร่แปรธาตุ ครูได้ฟังแล้วก็ได้แต่ยิ้มชอบใจ คำตอบอะไรช่างไร้เดียงสาเสียจริง กาลเวลาผ่านไป คำตอบเหล่านั้นจางหาย เด็กหลายคนเริ่มตอบตัวเองว่า เราต้องอยู่ในโลกแห่งความจริง เลือกเป็นอะไรก็ได้ที่ “เป็นไปได้” อาจด้วยสภาพแวดล้อม หรือผู้คนที่พวกเขาพบเจอ ทำให้ทุกคนเริ่มเดินตามเส้นทางที่วางไว้ เพื่อจะได้ไปถึงจุดหมายอย่างที่ตั้งใจ หลายคนทำสำเร็จ หลายคนเปลี่ยนใจระหว่างทาง…